Details en nog eens details
De voorstelronde was een hele zit. Meer dan twintig deelnemers aan de bijeenkomst die zich allemaal voorstellen. Allemaal tekst over functies, aantal jaren in dienst, opleidingen, hobby’s, gezinssamenstelling. Aan het einde van het rondje duizelt het. Wie had er ook alweer een labrador? En wie had in Nijmegen gestudeerd? Te veel informatie en te veel details.
En ook sheet nummer 5 van de gastspreker bevat een tabel vol met cijfers. Uiteraard nuttige cijfers, maar de hoeveelheid en het detailniveau maken het lastig de presentatie te volgen. Daarnaast is het vermoeiend zulke inhoud luisterend te verwerken. De overvolle dia’s hebben zo’n klein lettertype dat lezen onmogelijk is. Was er maar een hand-out waarop je alles mee kon lezen.
Stel je voor dat je in jouw presentaties het punt dat je maakt samenvat in een aansprekend, treffend verhaal? Dat met kleurrijke vertelling je iedereen boeit en meeneemt in wat jij wil delen?
Wie stelt die bewijst
Een presentatie doen, is klassiek een betoog houden en een betoog is doorgaans een reeks onderbouwde argumenten geven. Het is dus niet verwonderlijk dat in veel presentaties de spreker wil overtuigen met inhoud in allerlei vormen. Dus een doortimmerd betoog met een wereld aan feiten, helpt je vast je gehoor voor je te winnen.
Tijdens een presentatie toont de spreker bevindingen uit een onderzoek. Het kritische gehoor stelt allerlei vragen over de onderzoeksmethoden en de uitkomsten. Was er niet een ander onderzoek dat precies het tegenovergestelde aantoonde? Wat was precies de vraag en bij hoeveel respondenten? En hoe is dat verwerkt? De discussie wordt wat pittiger en hoewel het over de onderzoeksmethode gaat, wordt het gesprek geleidelijk verhit.
De moraal van het verhaal
- Uiteraard hebben feiten hun plek in besluitvorming en samenwerking. Daarmee is het delen ervan in besprekingen en presentaties nog geen goed idee. Tijdens een bijeenkomst data voor het eerst horen, maakt verwerking lastig. Liever lees je stukken in je eigen tempo en heb je tijd het te laten bezinken of nog andere bronnen te raadplegen.
- Presenteren wordt makkelijker als je helder voor ogen staat wat je precies wil bereiken met je presentatie. Wat is de kern, de rode draad, de boodschap? Uiteraard afgestemd op je gehoor. Als je die hebt, kun je afgeleide beslissingen nemen, zoals welke opbouw je voor je presentatie kiest, welk media je inzet, hoe lang je nodig hebt.
- Als je de kern van je presentatie weet, kun je ook zoeken naar een mooi verhaal dat dit punt illustreert. Is er een anekdote, een voorval of moment in je leven of in het nieuws dat de clou van jouw presentatie helemaal samenvat? Misschien uit je eigen biografie of iets dat je ooit gehoord hebt van een collega? Zoek eens in je geheugen naar een gebeurtenis die de moraal van je verhaal perfect illustreert.
- Heb je een verhaal dat aansprekend is, dan is het voor jou makkelijker te presenteren, dan reeksen informatie. Zeker als je het verhaal levendig maakt en aanschouwelijk brengt. Vertellen is een natuurlijke vorm van presenteren die de meesten van ons makkelijker afgaat, dan een ingestudeerde presentatie.
- Een verhaal in geuren en kleuren verteld, maakt luisteren makkelijker en voorkomt de rationele barrières die presenteren van feiten oproept. Wie wil er niet opgaan en meegenomen worden in een mooi verhaal? De kritische toets blijft achterwege en je volgt de spreker in het avontuur.
- Doe je een introductierondje dan is één kleurrijk verhaaltje per persoon interessanter en makkelijker te onthouden, dan een heleboel gegevens op een rij. Als iemand een treffend verhaal kleurrijk vertelt over zijn labrador of studeren in Nijmegen, is de kans erg groot dat je het weer weet als je die persoon ziet.
Welk betoog ga jij binnenkort als verteller doen?