Morgen, dan ga ik het echt doen
Je staart naar het scherm. Je moet een adviestekst afronden, maar je hebt geen inspiratie.
Eerst nog maar even koffie halen en wat e-mail beantwoorden. En voor je het weet, ben je allemaal ander werk aan het doen. Na de lunch ga je écht beginnen met de tekst, houd je jezelf voor. Maar het schrijven is er niet makkelijker op geworden en je inbox bevat nog wel wat e-mails, dus die doe je eerst. Aan het einde van de dag heb je van alles gedaan, behalve je adviestekst. Balen, want het begint nu wel krap te worden. Waarom begin je ook niet gewoon op tijd, verwijt je jezelf.
Sommige acties blijven lang op je lijst staan of blijven regelmatig in je hoofd oppoppen.
Je kiest altijd iets anders om te doen, nooit deze taken. Maar je wilt of moet ze toch doen. Elke keer dat je die acties ziet, voel je je er slecht over. En toch doe je ze niet.
Hoe zou het zijn als je je goed voelt over de dingen die je wel doet, maar net zo goed over wat je niet doet?
Als je bewust kiest om iets (nu) niet te doen, in plaats van je er schuldig over te voelen? Als je werk relaxed en op tijd af komt?
Uitstelgedrag vertelt je iets
Iets uitstellen is niet per se slecht.
Als je uitstellen definieert als ‘een actie van je lijst nu niet doen’, dan stellen we heel veel uit. Je hebt altijd meer acties, dan je kunt doen. Als je de actie doet die nu het belangrijkste of handigste is om te doen, is uitstellen niet erg. De rest van je acties kan wachten. Het probleem ontstaat op het moment dat je je niet goed voelt over de acties die je nog even laat staan. Je zou eigenlijk die ene actie moeten doen, maar je kiest toch wat anders.
Soms lukt iets alleen op het juiste moment.
Daniel Pink onderzoekt in zijn nieuwste boek When wat de geheimen zijn van goede timing. Hij ontdekte onder andere dat we in projecten pas echt in beweging komen als we halverwege de deadline zijn en dan een klein beetje achterlopen. Ook zijn er op een dag momenten aan te wijzen waarop steviger denkwerk of creatief zijn je juist makkelijker of moeilijker afgaat. In dat laatste geval kan je beter even wat routineklusjes doen.
Onderzoek, pas aan, ga aan de slag!
Stel de volgende vragen om erachter te komen waarom je iets uitstelt en neem de juiste maatregel om die blokkade weg te nemen.
1. Is je actie concreet genoeg?
Als je niet weet wat je precies gaat doen, is het lastiger om te beginnen. Of als je eigenlijk eerst nog iets anders moet doen. Definieer een heldere eerstvolgende actie.
2. Is het resultaat aantrekkelijk om aan te werken?
Weet je goed genoeg waar je aan werkt? Als je helder voor ogen hebt welk resultaat je wilt halen én je hebt dat aantrekkelijk gemaakt voor jezelf, geef je jezelf focus en motivatie.
3. Kan je kiezen om het niet te doen?
Als je een actie al enige tijd op je lijst hebt staan, is die actie onaangepast op je lijst laten staan vooral een garantie op nog langer uitstellen. Is het nog steeds een actie voor jou? Kan iemand anders het doen of kan je besluiten de actie ‘on hold’ te zetten (tot halverwege de deadline ?)? Of hoeft het helemaal niet meer?
4. Wat is het beste moment om je actie te doen?
Ga na of je jezelf kunt helpen door een actie op het juiste moment van de dag of week te doen. Als je weet dat het gros van de week druk is met veel afspraken en ad hoc werk, zet focuswerk dan op je lijst voor de rustigste dag van de week (voor veel mensen de vrijdag). Of probeer om elke dag rustiger momenten te benutten of zo’n rustiger dag te creëren. Dan hoef je je de rest van de tijd niet schuldig te voelen over het focuswerk dat je niet doet.
5. Houd 1 minuut vol.
Soms is er niets aan de hand, maar moet je ‘gewoon’ doen. Je brein moet altijd even wennen aan het starten van een actie en heeft even tijd nodig om ‘er in te komen’. Als je de eerste minuut de neiging weerstaat om je telefoon te pakken / e-mail te checken / koffie te halen, geef je je brein de kans er even in te komen. Concentreren is een vaardigheid.
Selecteer een actie die jij al een poosje uitstelt. Onderzoek waarom, pas het aan en ga aan de slag!
